De Rogstaekers en D’n Uul over het bedrijf achter vastelaovend

Met een begroting van enkele tonnen zijn de stadsvastelaovendverenigingen van Weert en Roermond net bedrijven. Het organiseren van vastelaovend is dan ook veel meer dan eens per jaar een muts opzetten en feesten. De Kanseleer van de Rogstaekers en de Vorst van D’n Uul ontmoeten elkaar in de Gotcha in Weert en belichten de bedrijfsmatige kant van het volksfeest. Waarbij de relatie met het lokale bedrijfsleven van levensbelang is.

Door Wesley Hegge

“Het martinusgebakje is heerlijk”, zegt Jasper Heesakkers, Kanseleer van stadsvastelaovendjvereîniging De Rogstaekers. “Daar kan jullie christoff eltaart niet aan tippen.” Dirk Franssen, voorzitter van sjtadsvastelaovesvereniging D’n Uul uit Roermond, kan de opmerking niet over zijn kant laten gaan en zegt nadat hij een hap heeft genomen: “Het enige wat ons verbindt, is de weg tussen Weert en Roermond. Die zal altijd de Roermondseweg blijven heten. Niet de Weerterweg.”

Begroting
Als echte liefhebbers van vastelaovend doen ze niets liever dan de draak steken. “Zonder gekheid”, zegt Heesakkers. “Vastelaovend is een spel, een steekspel, en dit hoort er ook bij. Van rivaliteit is echter geen sprake. Sterker nog, we hebben regelmatig contact. In Midden- Limburg zijn maar twee stadsvastelaovendverenigingen, een stuk minder dan in het zuiden van de provincie. Het is daarom ook gewenst dat we een Midden-Limburgs blok kunnen vormen.”

Op verzoek van het Zakenblad ontmoeten ze elkaar om het financiële aspect van vastelaovend te belichten. Want niet iedereen realiseert zich dat de begrotingen waarmee gewerkt wordt, vergelijkbaar zijn met die van bedrijven. De organisatie van de Weerter stadsvastelaovend is in handen van V.V. De Rogstaekers. Heesakkers legt uit: “Onze begroting varieert van 1,5 tot 2 ton per jaar. Corona buiten beschouwing gelaten komen de opbrengsten normaliter uit de verkoop van theaterkaarten (circa 3500), sponsoring, het concept ‘Ich bin ‘ne Rogstaeker’ en een klein deel subsidie. Qua vrijwilligersuren kom ik op minimaal 12.000 uren per jaar.”

D’n Uul werkt met een begroting van 2,5 tot 3 ton. Franssen licht toe: “Een bijzonderheid is dat we twee stichtingen hebben. De festiviteitenstichting, waaronder onze activiteiten vallen en waarbij we zelf de horeca exploiteren en/of toegang heffen. Voor onze grootste activiteiten, de Sjtasiefestasie en Sjolefestasie, hebben we een aparte stichting. De opbrengsten, gekoppeld aan de festiviteitenstichting, komen van sponsoring en activiteiten zoals de Verkesaovend. En anders dan de Rogstaekers hebben we betalende leden, 550 in totaal.”

D’n Uul ontvangt geen rechtstreekse subsidie van de gemeente. In Weert is er daarentegen een gemeentelijke bijdrage voor het organiseren van de optocht. Heesakkers: “De subsidie is puur voor het culturele aspect van vastelaovend.”

Betrokkenheid bedrijfsleven
De financiële kurk bestaat uit bijdragen van lokale bedrijven. Franssen: “Een prachtig voorbeeld is multinational Smurfit Kappa. Het is namelijk van oorsprong een Roermonds bedrijf, de papierfabriek, met door de jaren heen medewerkers en ook directieleden die zeer nauwe banden met D’n Uul onderhielden of zelfs een belangrijke positie in het verenigingsbestuur vervulden. Het bedrijf sponsort al bijna vijftig jaar en draagt zorg voor de optochtwagen van de stadsprins. Daarnaast doen ze een geldelijke bijdrage. Het sponsoren van vastelaovend is een vorm van maatschappelijk verantwoord ondernemen. Je investeert indirect in de medewerkers, zodat zij kunnen genieten van vastelaovend, met alle bijbehorende activiteiten, die ook gericht zijn op de kinderen.”

Heesakkers onderschrijft dat. “Mertens Bouwbedrijf is een van de hoofdsponsoren. Ze bouwen er heus geen huis extra door, ze sponsoren omdat ze het belangrijk vinden dat de vastelaovendtraditie in ere gehouden wordt. Net als Smurfit Kappa in Roermond voelen ze een enorme betrokkenheid.”

Moeilijke tijden
Als het gaat om sponsoring veranderen de tijden. Heesakkers: “Zo zijn er minder Weerter familiebedrijven. Ze zijn gestopt of overgenomen. Door de coronacrisis is het bovendien de vraag bij welke bedrijven het gepast is om te vragen om sponsoring.”

Franssen vult aan: “Er zijn bedrijven waar de crisis niet voelbaar is, maar over het algemeen heeft het mkb het zwaar. De horeca al helemaal. Sommige bedrijven geven aan dat ze dit jaar door omstandigheden niet hun gebruikelijke bijdrage doen. We bieden aan hen een alternatief, bijvoorbeeld door hun naam te verbinden aan onze kranten de Uulewapper of de Zjwetskammezaol.”

De bedrijven sponsoren omdat ze de vastelaovend een warm hart toedragen. En dat wordt beloond. Zo worden de sponsoren in Weert uitgenodigd op de Gala Bonte Avond. Ook is er sinds een paar jaar een mobiel grand café ingericht naast de grote optocht. Daar genieten sponsoren van een brunch. In Roermond is er sinds twee jaar een vip-skydeck bij de Sjtasiefestasie, waarvoor sponsoren als eerste een kaartje kunnen kopen.

Corona
De Limburgse veiligheidsregio’s hebben besloten dat carnavalsevenementen waarvoor een vergunning nodig is, niet door mogen gaan. Dat betekent géén grote evenementen rondom vastelaovend in 2021. Heesakkers: “Met pijn in het hart hebben we moeten besluiten om een streep te zetten door de alternatieve plannen die we gemaakt hadden. Er worden geen stadsprinsen uitgeroepen. Wel organiseren we een tentoonstelling en houden we een grote online quiz over vastelaovend.”

Ook D’n Uul heeft alle evenementen en publieke activiteiten afgelast. Franssen: “Je hebt een maatschappelijke verantwoordelijkheid. Van mei tot en met begin oktober zijn we met heel veel mensen uit de vereniging volop bezig geweest om te kijken wat wel zou kunnen. Dat geeft kracht en plezier.”

De coronacrisis heeft invloed op de begroting van de verenigingen. Heesakkers: “Aan de andere kant wordt er ook minder georganiseerd. We hebben bovendien reserves achter de hand.”

Traditie doorgeven
Het is belangrijk dat de traditie wordt doorgegeven, ook in tijden van corona. Heesakkers: “Vastelaovend is het feest van de lach en de traan. Het is een stuk cultuurgoed, dat streek-, stad- en wijkgebonden is. Ook zonder evenementen kan het vastelaovendgevoel aangeraakt worden.”

Ook Franssen vindt het belangrijk om dit seizoen de vastelaovendcultuur uit te dragen. “We gaan overleggen wat via print, digitaal of andere mediakanalen mogelijk is. Daarbij gaan we de Roermondse binnenstad versieren en kleden we leegstaande etalages aan met Uule-historie. Speciaal voor de kinderen komt er een online challenge in plaats van de jaarlijkse Kienjermusical.”