Kunst en creativiteit boden Marianne Rijvers nieuw perspectief na faillissement (familiebedrijf)
2012 was een heftig jaar voor Marianne Rijvers. Het faillissement van het familiebedrijf hakte er flink in. Ze moest er een jaar van bijkomen. “Toch ben ik al vrij snel begonnen met VONC, mijn atelier en galerie. Jaren geleden tijdens een wandeling in mijn uppie filosofeerde ik over wat ik echt belangrijk vond en kwam op vitaliteit, ontwikkeling, natuur en creativiteit. Als ik ooit iets anders met passie zou doen, zou het VONC heten. En het is nog gebeurd ook!”
Vlak voor de crisis in 2008 telde Rijvers Weert BV bijna 60 medewerkers. De val van Lehmann Brothers sleurde het bedrijf meteen mee. “We hadden een aantal crises meegemaakt, in de jaren negentig en begin 2000, maar ik voelde meteen dat dit anders was. We verloren direct tientallen procenten omzet. Vanaf dat moment hebben we alleen maar gereorganiseerd en geprobeerd het tij te keren. Ieder jaar dacht ik dat er rust zou komen, maar het werd alleen maar erger.”
Het faillissement van drie grote klanten in 2010 en 2011 vormde de nekslag. “Eerst liep een project fout doordat de investeerder failliet ging, daarna ging een grote klant failliet voor wie we al veel ingekocht hadden en als klap op de vuurpijl sloot onze allergrootste klant zijn deuren. Dat trok ik niet meer. Een andere markt was zo gauw niet meer te vinden. Zeker niet in de bouw en gelieerde sectoren.” Met 18 medewerkers werd er een doorstart gemaakt. Marianne stapte eruit als operationeel directeur, maar is wel nog als eigenaar bij het bedrijf betrokken. “Ik ben nog altijd ondernemer.”
Persoonlijk
De doorstart was moeilijk te realiseren. “In essentie gaat het om financiering. De curator zag al snel in dat er in de basis weinig aan de hand was met het bedrijf, maar dat we inderdaad pech op pech gestapeld hadden. Samen met onze advocaat hebben we de doorstart gemaakt. Daar ben ik wel blij om. Het is een familiebedrijf en mijn hele carrière lag erin. We waren bovendien een van de eerste in de branche die dit overkwam. De negatieve berichtgeving die volgde deed wel pijn, maar ik weet dat ik er alles aan gedaan heb om het bedrijf overeind te houden. Ik hoef me niets te verwijten. Want nadien volgde er een tsunami van faillissementen; er speelden krachten waar ik niet tegenop had gekund.”
Opleidingen
Marianne raakte verschrikkelijk vermoeid. De passie voor kunst en creativiteit trok haar uit het dal. “Daar had ik mijn verzet aan en kon ik weer zelfvertrouwen uit halen.” Ze startte een vijfjarig traject aan de Schilderacademie in Maasmechelen en volgde in Nijmegen een driejarige beeldhouwersopleiding. “Maasmechelen is een semiprofessionele opleiding waar je het vak echt leert, maar waar je ook aan eigen onderzoek doet en je een eigen stijl en identiteit ontwikkelt. Een mooie mix. Over een of twee jaar ben ik daar klaar.”
De beeldhouwersopleiding rondde ze dit jaar af. “Beeldhouwen en schilderen doe ik al meer dan twintig jaar hobbymatig. Maar dit zijn echte professionele stappen vooruit.” In dezelfde periode begon ze ook met het geven van schilderlessen. Ze heeft inmiddels drie schildergroepen en een beeldhouwgroepje en organiseert masterclasses met een Engelse landschapschilder. Onlangs hield ze haar tweede grote expositie in haar galerie aan de Liskesweg op Schoor van de Brit Danny Holmes.
Verwerking
Veel van haar ervaringen verwerkte ze in haar beeldhouwwerken. “Ook in mijn geborduurde mandala’s -iets wat ik al meer dan 25 jaar doe- zitten tal van symbolen verweven. Wie mij kent en de symbolen kan lezen, ziet precies hoe mijn leven verloopt. De periode van het faillissement laat dat ook duidelijk zien. Dat heb ik altijd wel gehad: gevoelens, emoties en handelingen vinden hun weerslag in de werken. Nee, in het dal heb mezelf ik geen oor afgesneden”, lacht ze hartelijk.
“Ik heb 25 jaar met veel plezier en gedrevenheid mijn bijdrage aan het bedrijfsleven en diverse besturen geleverd. Maar na het faillissement had ik behoefte aan een nieuw doel in mijn leven. Door mijn liefde voor de kunst kon ik mezelf juist aan m’n nekvel optrekken en weer opnieuw beginnen. Gelukkig had ik iemand binnen het bedrijf die het graag overnam. Chris Wiermans doet het heel goed. Ik heb de kans gegrepen om het roer helemaal om te gooien.”
Lijntjes komen samen
De kunstwereld waarin ze zich nu bevindt, biedt haar de mogelijkheid bijzondere dingen te laten zien. Ze probeert het hoofd een beetje boven het maaiveld uit te steken door zich te onderscheiden met een bijzonder kunstaanbod. “Ik heb Engels gestudeerd en heb iets met Engeland en zijn cultuur. Dit jaar exposeerde ik werken van de Engelse landschapschilder Danny Holmes, vorig jaar van James Tatum, een expressionistische landschapschilder. Danny Holmes was mijn leermeester tijdens een schilderweek in Dartmoor vorig jaar. Tja, de wereld is klein. Wel mooi dat allerlei lijntjes in mijn leven op deze manier tezamen komen.”
