René Malherbe (1942-2018)

WEERT – In de jaren tachtig van de vorige eeuw was de in Weert woonachtige René Malherbe bijna uit het niets plotseling de grootste uitgever van publieksboeken. In razend tempo nam hij van grote concerns noodlijdende uitgeverijen over en gaf ze weer een eigen identiteit.

In 1989 stelde Malherbe Mai Spijkers financieel in staat om met Prometheus een literaire uitgeverij te beginnen. ‘Malherbe was een stoere kerel met gezag,’ zegt Mai Spijkers (63). ‘Een charmante man met de uitstraling van Jean-Paul Belmondo. Toen ik hem zei dat ik een eigen uitgeverij wilde beginnen, gingen we deftig eten in Antwerpen, want hij was een bourgondiër. René luisterde rustig en gaf mij carte blanche. Hij had een goed ontwikkeld zakeninstinct en kon hoofd- en bijzaken van elkaar scheiden. Hij had geen pretentie en was een doener. In 2007 juichte hij het toe dat ik Prometheus kocht van PCM.’

René Malherbe – getrouwd, drie kinderen van wie één begin dertig aan kanker stierf – overleed dinsdag 18 december aan kanker. Hij werd 76 jaar. Zijn eerste succes had Malherbe in 1974 met een boek over het Wereldkampioenschap voetbal. Opgeleid als elektrotechnicus verkocht hij jarenlang medische apparatuur voor Philips. Hij vestigde zich met zijn uitgeverij M & P Boeken in Weert. Door alle overnames had hij binnen de kortste keren een omzet van 140 miljoen gulden per jaar. Zelf noemde hij zich meer zakenman dan uitgever. Voor zijn plezier las hij zelf vooral thrillers en sciencefiction.

In 1991 verkocht Malherbe zijn uitgeefgroep aan uitgeverij Meulenhoff, die op haar beurt werd overgenomen door PCM. Jan Lancee (66), destijds lid van de raad van bestuur van PCM, noemt Malherbe ‘een ongelooflijk goede onderhandelaar. Hij kon lang zwijgen en heel goed delegeren. Zelf was hij wars van concernvorming en gaf de overgenomen uitgeverijen hun identiteit terug. Hij was beminnelijk en trouw aan vrienden.’

Malherbe bleef nog een paar jaar als adviseur aan PCM verbonden, maar verhuisde in 1998 met zijn vrouw Marlous naar Zwitserland. ‘René had zijn rust nodig na het stressvolle zakenleven,’ zegt Marlous (68), die hem dertig jaar geleden op de tennisbaan had leren kennen. ‘Hij had nu eindelijk de tijd voor golfen, skiën en wandelen in de bergen. Maar hij ondersteunde al snel ook beginnende bedrijven. Als ondernemers hem om hulp vroegen, was hij altijd bereid mee te denken en eventueel te investeren. Hij was zelf ook geholpen toen hij begon.’ Mai Spijkers heeft altijd contact met Malherbe gehouden. ‘Ik denk weleens dat hij te vroeg is gestopt. Hij was net 50.’

Enkele jaren geleden kochten ze ook een huis aan de Costa Blanca. Marlous: ‘René was sportief, en mentaal en fysiek sterk. Hij heeft er alles aan gedaan om zo lang mogelijk bij zijn geliefden te blijven. Daarna heeft hij het leven kunnen loslaten.’

Bron: Deze tekst verscheen eerder in ‘Elsevier Weekblad’ en werd geschreven door Gerlof Leistra.