‘Ik probeer de wedstrijd hard te maken.’ Hoewel ze pas 16 jaar oud is, klinkt Emmie Weekers als een doorgewinterde professional. Het leven van de hardloopster uit Weert staat volledig in het teken van hardlopen. Ze traint dagelijks voor haar grote droom: het winnen van de marathon op de Olympische Spelen van 2024. Stichting GaanvoorGoud biedt haar daarbij de nodige ondersteuning.
Voor ze ’s ochtends naar middelbare school Het College fietst, heeft ze er al een korte training op zitten. Als ze na een dag in de schoolbanken thuis komt, trekt ze haar sportkleding weer aan voor een duurloop van 70 minuten. Het is zomaar een dag uit het leven van Emmie Weekers. Ze leeft volgens een strak schema waarbij op nagenoeg elke dag een training gepland staat. De 4 vwo-leerling zou niet anders willen. Het hardlopen geeft haar energie.
Vrije tijd
Het weekend staat voor de deur als de 16-jarige Weertse tijd maakt voor een interview. Waar veel leeftijdgenootjes staan te trappelen om uit te gaan, heeft Emmie zaterdag en zondag drie trainingen op het programma staan. “Ik zie het niet als een opoffering dat ik ga trainen in het weekend”, zegt Emmie. “Ik heb weinig behoefte aan feestjes, want ik wil op tijd naar bed om fit te zijn.”
Toch staat ook bij Emmie de boog niet altijd gespannen. “In mijn vrije tijd kijk ik naar video’s van hardlopers en lees ik tijdschriften over de sport.” Ze lacht, denkt even na en zegt dan: “Natuurlijk doe ik andere dingen, ik houd van shoppen, zwemmen en met vrienden leuke dingen doen zoals spelletjes spelen.”
Talentvol
Het grootste gedeelte van haar leven staat in het teken van de sport. Haar toewijding, ijzeren discipline en bovenal het talent waarmee ze gezegend is, leverden haar al enkele mooie prestaties op. Zo werd ze vierde van Nederland met veldlopen en behaalde ze de derde plaats op het NK B-junioren 3000 meter.
Emmie maakte naam in de atletiekwereld toen ze op die afstand een tijd van 10.06 neerzette. Daarmee voldeed ze namelijk aan de limiet voor het nationale team en kwalificeerde ze zich voor het Europees Jeugd Olympisch Festival (EJOF). Ze wil zich specialiseren in het lopen van langere afstanden zoals de marathon. Omdat ze met haar zestien jaar piepjong is, heeft ze nog een paar jaar voor de boeg om haar olympische droom te verwezenlijken. “Ik wil naar de Olympische marathon in 2024 om de marathon te winnen.”
Topsportfamilie
Om dat te bereiken, traint ze ongelofelijk fanatiek met haar oom Bob Stultiens. Dat is de broer van haar moeder Katja. “Mijn moeder heeft vroeger op hoog niveau getennist en zij heeft dus een topsportinstelling. Thuis letten we daardoor meer op voeding. Ook helpt ze mij voor de wedstrijden als ik gespannen ben.”
Oom Bob begeleidt Emmie op professioneel niveau als persoonlijke trainer/coach. Bob liep meer dan 150 (ultra)marathons en hij leidde onder meer een Nederlands kampioene op de 100 kilometer op. Een goede begeleiding is van essentieel belang. Zeker omdat het lichaam van Emmie nog volop in ontwikkeling is. Bob helpt haar te bepalen waar de grens ligt. De stap van maximale/optimale belasting naar overbelasting kan soms klein zijn.
Maandag: In de avond een duurloop.
Dinsdag: Een korte corestability training om de dag te beginnen. ’s Avonds een baantraining met lange en korte interval.
Woensdag: ’s Ochtends corestability en in de avond 25 minuten ontspannen fietsen en 25 minuten ontspannen duurloop.
Donderdag: De ochtend vrij, want ze neemt ’s avonds deel aan een wedstrijd 1000 meter.
Vrijdag: Duurloop van 70 minuten.
Zaterdag: ’s Ochtends corestability en later op de dag een ontspannen duurloop in het bos.
Zondag: Baantraining.
Het lopen van de marathon is een stap waarvan echter eenvoudig te bepalen valt dat die nog te groot is. Emmie: “Een marathon op deze leeftijd kan niet. Wel hoop ik aan het einde van het seizoen mijn eerste halve marathon te lopen. Ik kan niet wachten tot dat moment.”
Tactiek
Bij het winnen van een hardloopwedstrijd gaat het niet alleen om uithoudingsvermogen. Het tactische aspect kan doorslaggevend zijn. “Ik probeer de wedstrijden hard te maken”, legt Emmie uit. “Dat betekent dat ik niet afwacht, maar vanaf de start probeer voorop te lopen en daardoor het tempo te bepalen. Dat kan een gewaagde tactiek zijn, want er zijn concurrenten die hun krachten sparen en de wedstrijd proberen te winnen met een eindsprint.”
GaanvoorGoud
Sinds dit jaar kan Emmie Weekers rekenen op de steun van stichting GaanvoorGoud. Daardoor heeft ze net als haar vier voorgangers toegang tot het uitgebreide netwerk van professionals dat GaanvoorGoud heeft verzameld. “Daar ben ik heel blij mee, al heb ik er tot nu toe nog weinig gebruik van gemaakt. Die invulling gaat er de komende maanden komen. Binnenkort gaan we met z’n allen een bokstraining doen, daar heb ik enorm veel zin in.”
© Zakenblad / Wesley Hegge
