Frank Maas, directeur van ontwikkelaar Wilma, tekende op de vastgoedbeurs Provada een overeenkomst voor de ontwikkeling van een woontoren The Muse aan Wijnhaven 69 in de Rotterdamse binnenstad. Hiermee is Wilma -een van oorsprong Weerts bouwbedrijf- na een afwezigheid van 20 jaar weer terug op de Nederlandse markt. Frank Maas is een kleinzoon van oprichter Harrie Maas en al jaren succesvol met Wilma in Duitsland.
De bouw van The Muse naar ontwerp van o.a. de Weertse architecte Caro van de Venne van Barcode Architects is een mooie stap in de verdere ontwikkeling van het wonen aan de Wijnhaven in Rotterdam. ‘Met de bouw van deze toren leveren we weer een bijdrage om de omgeving van de Wijnhaven te transformeren tot een dynamische en hoogwaardige woonomgeving. De woontoren past goed binnen het woonbeleid van de gemeente Rotterdam om meer midden- en hogere inkomens te trekken en voorziet in de groeiende behoefte van woningzoekenden om zich in de Rotterdamse binnenstad te vestigen.’
The Muse
Woontoren The Muse bestaat uit 94 middeldure en dure koopappartementen, een parkeergarage en aan de zijde van de Wijnhaven een commerciële ruimte die ondernemers ruimte biedt voor horeca of retail. De bouw start begin 2017 en het is de ambitie om eind 2018 de eerste appartementen op te leveren. Het Maritiem District, het gebied tussen de Leuvenhaven en het Haringvliet, maakt een grote ontwikkeling door. In dit deel van de Binnenstad is veel water(recreatie) en varend erfgoed te vinden. Het wonen in het Maritiem District krijgt de komende jaren een forse impuls.
Wilma Bouw
Wilma Bouw was een aannemersbedrijf en projectontwikkelaar die gevestigd was te Weert en dat bestond van 1939 tot 1998.Het bedrijf werd in 1939 opgericht door H.J. Willemsen en H.P.C. Maas, vandaar de naam Wilma. Zij begonnen een aannemersbedrijf. Ze bouwden in Weert het Pensionaat Sint Louis, maar daarna werden ze voor militaire dienst opgeroepen vanwege de oorlogsdreiging. Na de demobilisatie hervatte het bedrijfje zijn werkzaamheden, maar in 1942 stopten ze ermee, om einde 1944, na de bevrijding van Noord-Brabant en Limburg, weer te starten. Men ving aan met herstelwerkzaamheden aan door de oorlog beschadigde boerderijen en dergelijke, en ook werden enkele woningen gebouwd. In 1952 kwam de eerste grote opdracht binnen, voor het bouwrijp maken van de grond en de bouw van 860 woningen in het kader van het Plan Nazareth te Maastricht. In 1959 werd de toren van de Sint-Martinuskerk te Weert gerestaureerd.
Hierna groeide het bedrijf snel. In 1960 werd een eigen bouwsysteem ontwikkeld. Dit betrof een giet-bouwsysteem met een specifieke bekistingsmethode. Hiermee kon zowel laag- als hoogbouw worden gerealiseerd.Van de verdere projecten kan nog worden genoemd: een 400-tal woningen in de Maastrichtse wijk Malberg en de bouw van diverse winkelcentra, waaronder de Muntpassage te Weert (1970) en De Roselaar te Roosendaal (1985). De bouw van complete woonwijken inclusief infrastructuur en voorzieningen werd de kernactiviteit van Wilma. Er werden ongeveer 12.000 galerijflats volgens het Wilma-bouwsysteem gebouwd. De bekende huisstijl, een donkerblauwe scherpe driehoek, kwam men op vele bouwplaatsen tegen.
In 1997 volgde een aankondiging dat het familiebedrijf Wilma met het beursgenoteerde BAM tot BAM Wilma zou fuseren, doch deze fusie, die een bedrijf met 6.500 medewerkers zou opleveren, ging niet door. In 1998 ging Wilma samen met NBM-Amstelland, dat zich vooral gespecialiseerd had op de vervaardiging van bouwmaterialen. Men hoopte aldus tot een goede synergie te komen. Het nieuwe bedrijf had 9636 werknemers in dienst.
NBM-Amstelland werd echter al spoedig gesplitst en aldus werd Wilma in 2000 alsnog onderdeel van de Koninklijke BAM Groep. Het hoofdkantoor in Weert werd in 2005 gesloopt. Het nieuwe kantoor van BAM Woningbouw Wilma Weert werd in 2005 in gebruik genomen en op 1 januari 2009 werd de naam veranderd in BAM Woningbouw Weert en was de naam van Wilma in Nederland dus tijdelijk verdwenen. Inmiddels staat de 3de generatie aan het roer.
Bron Wilma historie: Hennie van den Heurik | www.vandenheurik.nl