Het was een hete zomer. En dan heb ik het niet alleen over de exotische temperaturen op de thermometer. Ook de nieuwsmachine draaide op volle toeren. De hotelkwestie in het Weerterland bereikte een kookpunt toen bekend werd dat de provincie bezwaar maakt tegen de komst van een Van der Valk-hotel aan de A2 in Weert.
Uit een onderzoek van de provincie blijkt namelijk dat er in Midden-Limburg ruim voldoende (in aanbouw zijnde) hotelcapaciteit is. Bijvoorbeeld aan de andere kant van de A2, waar Loverbosch Beheer (Nobis) al zeven jaar een bouwvergunning heeft voor een hotel. Maar daar hoorden we weinig van. Totdat de provincie bezwaar maakte tegen de plannen van Van der Valk. Dat was voor Loverbosch Beheer aanleiding om de langverwachte start van de bouw aan te kondigen.
Het blijft smullen voor de media. De hotelsoap is voorlopig nog niet ten einde. Want waar gaat de schop de grond in? Over zo’n twintig jaar zullen we er hard om lachen. De A2 is dan niet langer een grens. Tegen die tijd zijn beide gemeenten opgegaan in de fusiegemeente Weerterland.
Regelmatig komt het samengaan weer ter sprake, als een hete zomer die zich in eens in de zoveel tijd voordoet. In 2006 nam de gemeenteraad van Weert een motie aan waarin werd gepleit voor een fusie. In 2010 schreef burgemeester Henk Evers van Nederweert op zijn blog: ‘Uit belangstelling bezocht ik het Kieskompas zoals dat door de gemeente Weert is opgesteld. In een van de 30 vragen wordt aan de inwoners van Weert gevraagd of Weert moet fuseren met Nederweert. Hoeveel dommer kun je zijn?’
Nu, in het najaar van 2018, is de hotelkwestie aanleiding om na te denken over de voordelen van een fusie. Of die er ooit komt? Zomers zijn er om te dagdromen, nieuwe vergezichten te schetsen en te fantaseren over de toekomst. En ook nu de herfst is gekomen, mogen we dat best een beetje blijven doen.
Wesley Hegge
Redacteur bij het Zakenblad
w.hegge@zakenblad.nl
